dr Witold Łuniewski - doktor medycyny, psychiatra, pedagog, naukowiec. Absolwent gimnazjum w Kaliszu, od 1900 r. słuchacz wydziału lekarskiego UW. Już w czasie studiów zaangażował się w działalność kształceniową i niepodległościową. Wykładał anatomię i fizjologię układu nerwowego na tajnych kursach dla pracowników fizycznych. Od 1905 r. przebywał w Krakowie w Klinice Neuropsychiatrycznej Jana Piltza z ramienia której odbył staż naukowy w Zurychu. Po powrocie do kraju zajął się organizacją zakładu psychiatrycznego w Warcie k. Kalisza. Doświadczenia w zakresie psychiatrii pogłębiał podczas wyjazdów naukowych do Austrii, Francji, Włoch i Niemiec (przebywał m.in. w laboratorium Emila Kraepelina w Monachium). W 1919 r. otrzymał nominację na stanowisko dyrektora szpitala psychiatrycznego w Tworkach. Funkcję tę sprawował do 1940 r. Przyczynił się dla rozbudowy zespołu szpitalnego. Dorobek naukowy Łuniewskiego obejmuje około 50 prac (głownie art. naukowych), drukowanych w „Roczniku Psychiatrycznym” oraz „Higienie Psychicznej”. Należał do rad redakcyjnych „Rocznika Psychiatrycznego” i „Higieny Psychicznej”. W 1932 r. za rozprawę pt.: „Uczucia moralne i znaczenie samoistnego ich braku w patologii psychiki ludzkiej” otrzymał tytuł naukowy. Głównym przedmiotem jego badań były zjawiska niedorozwoju uczuć moralnych. W.Ł. wykładał psychopatologię w PIPS od 1922 r. do 1939 r. oraz prowadził szkolenia dla asesorów i aplikantów w zakresie psychiatrii sądowej. Przygotował skrypt dla studentów, organizował dla nich hospitacje w szpitalu psychiatrycznym, którym kierował. W Instytucie Higieny Psychicznej wykładał psychopatologię kryminalną. Współpracował z resortem sprawiedliwości (pracował w komisjach sejmowych). Od 1924 r. był wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Autor książek: Schizofrenja; Wykłady z dziedziny psychopatologji kryminalnej i psychiatrii sądowej; stenogram z 7 wykładów dla asesorów sądowych z jesieni 1935 i wiosny 1936, Uczucia moralne i znaczenie samoistnego ich braku w patologji psychiki ludzkiej.
Opracował: Jacek Kulbaka