Urszula Eckert (1928-2019)

dr hab. prof. APS Urszula Eckert (1928-2019) pedagog specjalny, surdopedagog, ukończyła Liceum Pedagogicznym w Poznaniu, gdzie w 1949 roku zdała maturę. Została wówczas skierowana do pracy w szkole. Przypadek sprawił, że znalazła zatrudnienie, jako wychowawczyni w internacie w Zakładzie dla dzieci głuchych. Po roku pracy podjęła decyzję, która wpłynęła na Jej całe dalsze życie zawodowe. Postanowiła pracować z dziećmi głuchymi. W trybie eksternistycznym rozpoczęła kształcenie w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. W 1956 roku uzyskała dyplom surdopedagoga – nauczyciela-wychowawcy dzieci głuchych. Gdy w 1958 roku Maria Grzegorzewska powołała do życia Katedrę Pedagogiki Specjalnej na UW, U. Eckert jako absolwentka PIPS rozpoczęła studia zaoczne od drugiego roku i ukończyła je w 1962 roku uzyskując dyplom magistra pedagogiki. Kierowała już wówczas Państwowym Zakładem Wychowawczym dla Dzieci Niedosłyszących w Trzebierzy i Szczecinie prowadziła badania naukowe, które koncentrowały się wokół wczesnej diagnozy, rewalidacji, edukacji dzieci z uszkodzonym słuchem w tym szczególnie korygowania i usprawniania słuchu i mowy i stały się podstawą rozprawy doktorskiej. Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskała na Uniwersytecie Warszawskim w 1974 roku. Od 1974 roku rozpoczęła pracę na stanowisku adiunkta w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie na Wydziale Rewalidacji, późniejszęj Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. U. Eckert pracę dydaktyczną łączyła z działalnością naukowo-badawczą. W 1982 roku uzyskała stopnień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki specjalnej na Uniwersytecie Warszawskim. Profesorem nadzwyczajnym Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej (obecnie Akademii Pedagogiki Specjalnej) została w 1991 roku. Prof. U. Eckert pracowała w Instytucie Pedagogiki Specjalnej (PIPS) od 1974 roku, (późniejszej Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej, a następnie Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie do 2017 roku. Zainteresowania naukowo-badawcze prof. U. Eckert koncentrowały się wokół następujących obszarów: teoretyczne podstawy i rozwój surdopedagogiki polskiej; problemy wczesnej diagnozy i wczesnej rewalidacji dziecka z uszkodzonym narządem słuchu w tym szczególnie korygowanie i usprawnianie słuchu i mowy; znaczenie wychowania przedszkolnego w przygotowaniu dziecka niesłyszącego i słabosłyszącego do nauki szkolnej; kompetencje nauczycieli do pracy z uczniem z wadą słuchu; wparcie osób głuchoniewidomych. Wypromowała 5 doktorów oraz 255 licencjatów i magistrów, przygotowała wiele ekspertyz, recenzji habilitacyjnych, doktorskich oraz wydawniczych. Przez wiele lat łączyła pracę naukową w APS z pracą pedagogiczną w Instytucie Głuchoniemych w Warszawie, gdzie prowadziła zajęcia rewalidacji indywidualnej dzieci niesłyszacych. W czasie zatrudnienia w PIPS, WSPS i APS pełniła funkcje: Kierownika Pracowni, a potem Zakładu Surdopedagogiki WSPS, APS od 1974 roku; Prodziekana Wydziału Rewalidacji WSPS (1984-1986); Prorektora ds. współpracy z zagranicą i badań naukowych WSPS (1986-1990. Władze uczelni doceniały kompetencje i zaangażowanie prof. U. Eckert, wielokrotnie była wyróżniana nagrodami Rektorskimi, otrzymała również nagrodę Ministra Oświaty i Wychowania (1984), była odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1974); oraz Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski (1983). W 2013 roku została uhonorowana przez Senat Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej Medalem Marii Grzegorzewskiej. Prof. U. Eckert podejmowała także liczne aktywności na polu społecznych działań, należała do organizacji naukowych i społecznych, pracowała w redakcjach czasopism m.in. w: Krajowej Sekcji Szkolnictwa Specjalnego Zarządu Głównego Związku Nauczycielstwa Polskiego (1974-1986); Zespole Naukowo Dydaktycznym Pedagogiki Specjalnej przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1976-84); Zespole Pedagogiki Specjalnej Komitetu Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk (1977-1992); Radzie Naukowej przy Zarządzie Głównym Polskiego Związku Głuchych (1986-1992); Zespole naukowym ds. Zaburzeń Słuchu, Mowy i Komunikacji przy Instytucie Fizjologii i Patologii Słuchu w Warszawie (1994-2019). Profesor U. Eckert pełniła także funkcję zastępcy redaktora naczelnego czasopisma Szkoła Specjalna (1982-1996); była członkiem zespołu redakcyjnego czasopisma Audiofonologia (1992); a także pełniła zadania redaktora tematycznego w obszarze pedagogiki specjalnej periodyku Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo.

Oprac. Katarzyna Wereszka