Tadeusz Majewski

dr Tadeusz Majewski (1931-2018) - doktor nauk humanistycznych w zakresie psychologii koncentrujący się w pracy badawczo-naukowej i działalności publikacyjnej na zagadnieniach dotyczących rozwoju osób niewidomych, słabowidzących, ociemniałych i głuchoniewidomych oraz problemach rehabilitacji społeczno-zawodowej osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności. W latach 1963-1981 (z przerwą w latach 1975-76) pracował w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej, zajmując się organizacją, rozwojem i nadzorem nad placówkami świadczącymi usługi w ramach rehabilitacji zawodowej i zatrudnienia osób z niepełnosprawnością w całym kraju. Jako ekspert Międzynarodowej Organizacji Pracy był w latach 1975-76 doradcą rządu irańskiego w zakresie poradnictwa zawodowego oraz oceny zdolności do pracy osób niepełnosprawnych. Od 1976 r. wykładał w Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego w Warszawie na temat rehabilitacji zawodowej i zatrudniania osób z niepełnosprawnością, zaś w latach 1978–1981 prowadził zajęcia dydaktyczne z psychologii osób niewidomych i słabowidzących w Zakładzie Psychopedagogiki Specjalnej na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 1981 r. został doradcą w Ministerstwie Spraw Socjalnych w Nairobi (Kenia), gdzie szkolił personel w zakresie rehabilitacji i aktywizacji zawodowej osób z niepełnosprawnością. Od 1989 r. do ostatnich lat swojego życia współpracował z Akademią Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie. Początkowo jego działalność dydaktyczna obejmowała prowadzenie wykładów i ćwiczeń z zakresu tyflopsychologii, a w kolejnych latach wraz z pojawieniem się nowych pól zainteresowań i wydaniem wielu publikacji naukowych poszerzyła o zajęcia z zakresu rehabilitacji zawodowej, podstaw prawnych doradztwa zawodowego, nowoczesnych systemów wspomagania rehabilitacji osób z niepełnosprawnością, a także polityki UE wobec tej grupy społecznej. W czasie całej działalności zawodowej aktywnie współpracował z Polskim Związkiem Niewidomych. Był założycielem i wieloletnim członkiem Zarządu Towarzystwa Pomocy Osobom Głuchoniewidomym. W 2003 r. otrzymał wyróżnienie HUBERT im. Jerzego Huberta Modrzejewskiego za szczególne zasługi dla środowiska osób niepełnosprawnych, przyznawane przez Krajową Izbę Gospodarczo-Rehabilitacyjną. W 2004 r. Towarzystwo Walki z Kalectwem przyznało mu nagrodę Twórcy Polskiej Rehabilitacji za wybitną wieloletnią działalność zawodową i społeczną na rzecz rozwoju kompleksowej rehabilitacji polskiej.